شینتو – مذهبی به قدمت تاریخ و فرهنگ ژاپن

شینتو یا راه خدایان اعتقاد بومی و قدیمی مردم ژاپن هست. باوری که ار اولین روز شکل گیری این سرزمین در زندگی مردمانش نقش مهمی دشاته. این دین در کنار بودیسم اصلی ترین دین های ژاپن رو شامل میشن.

مقدمه

شینتو به عنوان یک دین، نه بنیانگذار داره، نه متون مذهبی و کتاب مقدس داره. تبلیغ و موعظه در این دین رایج نیست. چرا که این دین ریشه عمیقی در مردم ژاپن و سنت های اونها داره.

کامی به خدایان شینتو گفته میشه. کامی ها ارواح مقدسی هستن که به شکل مفاهیم مهم زندگی مانند باد، باران، کوه ها، درختان و باروری وجود دارن. در باور طرفداران شینتو انسان ها بعد از مرگ به کامی تبدیل میشن و مورد ستایش خانواده و بازماندگانشون قرار می گیرن. برخی از این کامی ها افراد خارق العاده ای هست که در بعضی از زیارتگاه ها ثبت شدن. الهه خورشید، آماتراسو مهم ترین کامی شینتو به حساب میاد.

بر خلاف بسیاری از ادیان توحیدی، در این هیچ امر مطلقی وجود نداره. حق و باطل مطلق نیست و هیچ شخص و ایده ای کامل به حساب نمیاد. در واقع ما با یک ایمان خوش بینانه روبرو هستیم. چرا که در این مذهب تصور میشه که به طور پیش فرض انسان ها خوب هستن و شر توسط ارواح شیطانی ایجاد میشه. در نتیجه هدف اصلی آئین های مذهبی شینتو دور نگه داشتن ارواح شیطانی با تطهیر، دعا و تقدیم کردن به مام هست.

زیارتگاه های شینتو محل عبادت و خانه کامی ها به حساب میان. بیشتر این زیارتگاه ها به طور منظم فستیوای های ماتسوری رو جشن میگیرن تا به کامی ها دنیای بیرون رو نشون بدن. کشیش های شینتو که این مراسم رو انجام میدن اغلب در محوطه زیارتگاه ها زندگی می کنن. در این مذهب زن و مرد هردو اجازه کشیش شدن، ازدواج کردن و بچه دار شدن رو دارن. در ماتسوری ها زنان جوان یا همون میکوها با کیمونوی سفید در انجام امور به کشیش کمک می کنن. یکی از معدود محدودیت ها هم این هست که میکوها حتما باید دخترهای مجرد باشن.

ویژگی های مهم هنر شینتو، معماری زیارتگاه و پرورش و حفظ اشکال هنری باستانی مانند تئاتر نو، خوشنویسی، موسیقی درباری گاگاکو (یک موسیقی رقص که از دربار تانگ چین (618-907) سرچشمه گرفته) است.

تاریخ شینتو

در اولین سال های معرفی بودیسم در قرن ششم چند تضاد اولیه ایجاد شد. با این حال، این دو دین به زودی تونستن در کنار هم قرار بگیرن و حتی در مواردی منجر به تکمیل هم بشن. جالب ترین این موارد میتونه تبدیل شدن کامی به یکی از مظاهر بودیسم در ژاپن باشه.

در دوره امپراطور میجی، شینتو دین دولتی ژاپن شد و کشیشان این مذهب به مقامات دولتی تبدیل شدن، زیارتگاه های مهم بودجه دولتی دریافت کردن و از افسانه های خلقت ژاپن برای تقویت هویت ملی با محوریت امپراتور استفاده شد. همین طور تلاش هایی برای جداسازی و رهایی شینتو از بودیسم انجام شد. در نهایت پس از جنگ جهانی دوم، شینتو به طور کامل از حکومت جدا شد.

شینتو در زندگی امروز ژاپنی ها

امروزه  مردم ژاپن با دعا در محراب خانه یا بازدید از زیارتگاه ها از شینتو حمایت می کنن. کماکان طیف وسیعی از طلسم ها برای ایمنی ترافیک، سلامتی خوب، موفقیت در تجارت، زایمان ایمن، عملکرد خوب امتحان و موارد دیگر در زیارتگاه ها وجود داره.

بسیاری از مراسم عروسی به سبک شینتو برگزار می شه. اما جالب اینجاست که مرگ منبع ناپاکی تلقی میشه و رسیدگی به اون به بودیسم واگذار شده. در نتیجه، عملاً تو ژاپن ما هیچ گورستان شینتو نمیبینیم و بیشتر مراسم تشییع جنازه به سبک بودایی برگزار می شود.

 

تورها و مطالب مرتبط

سوالات متداول

منصور عبدلی
منصور عبدلی
شهرساز، جهانگرد و پژوهشگر شهری هستم. شهرهای زیادی در دنیا هستند که بسیار مشتاق به دیدن و روایت کردن داستان هاشون هستم.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *