یوری گاگارین اولین فضانورد زمین واقعاً پسر یک چوپان بود؟ آیا درست است که او از افسردگی رنج می برد و در یک جلسه تمرین معمولی فوت کرده است؟ ما تمام جالب ترین حقایق را در مورد مردی که اولین کسی بود که از فضا بازدید کرد جمع آوری کردیم.
یوری گاگارین – پسر یک چوپان
گاگارین کسی بود که آنها او را «مرد معمولی از توده ها» می نامیدند: پدرش چوپان بود و مادرش رئیس یک مزرعه خوک بود. زمانی که کودک بود، یک سال و نیم را در اشغال آلمان گذراند. بعد از مدرسه برای تحصیل به کارگری ریخته گری رفت و در همان زمان به باشگاه هوایی پیوست. وقتی به ارتش فراخوانده شد، به نیروی هوایی اعزام شد. این عملاً حرفه پروازی او را آغاز کرد. وی با انباشت 265 ساعت زمان پرواز، مدرک درجه 3 خلبانی نظامی را دریافت کرد و به درجه ستوان ارشد ارتقا یافت.
او می دانست که ماموریتش می توانست خودکشی باشد
قبل از پرواز او، آدمک هایی چهار بار به مدار فرستاده شدند و یکی از آنها سوخت. این اطلاعات کاملاً محرمانه نگهداری می شد، اما همه می دانستند که این احتمال وجود دارد که گاگارین نتواند از فضا بازگردد.
به خصوص که سه روز قبل از پرواز، سرگئی کورولف، رئیس برنامه فضایی تصمیم گرفت به فضانوردان نشان دهد که موشک بالستیک R-9A چگونه بلند می شود. اما در ساعت 8 صبح، موشک در محل پرتاب درست در مقابل چشمان فضانوردان منفجر شد. کورولف به سرعت به گاگارین اطمینان داد که موشک او، R-7، بسیار قابل اعتمادتر است.
با این حال، گاگارین یک نامه خداحافظی به همسرش نوشت.
در هنگام برخاستن، گاگارین فکر کرد که در حال آتش گرفتن است
در آن زمان، هیچ کس هنوز نمی دانست یک سفینه فضایی که از لایه های جو عبور می کند از داخل چگونه به نظر می رسد. بنابراین، هنگامی که گاگارین شعله های آتش را در سطح بیرونی کپسول فضایی Vostok-1 دید، وحشت کرد و با مرکز کنترل پرواز تماس گرفت: “من در آتش هستم، خداحافظ رفقا!” بعداً، این قسمت کوچک خاموش شد.
گاگارین هنگام فورد تا یک قدمی مرگ رفت
فرود آمدن در یک کپسول فضایی در این سال ها هنوز از نظر فنی غیرممکن بود: گاگارین مجبور شد با چتر نجات از آن بیرون بیفتد. با این حال، هنگامی که او طبق برنامه بیرون پرید، دریچه تامین هوا در لباس هرمتیک او بلافاصله باز نشد. اولین انسان در فضا که خطرناک ترین سفر را انجام داد، در آخرین مرحله ماموریت مرگ را از نزدیک تجربه کرد.
یوری گاگارین به دلیل ظاهرش انتخاب شد
او بدنی ورزشکارانه و خوش تراش داشت. تمام آزمایشها را پشت سر گذاشت و با این حال، هیچ استعداد برتری نسبت به سایر نامزدها برای اولین پرواز فضایی نداشت. عوامل دیگری به نفع گاگارین وجود داشت. او فتوژنیک بود، نامی خوش صدا و لبخندی خلع سلاح کننده داشت. نیکیتا خروشچف، رهبر اتحاد جماهیر شوروی میدانست که اولین فضانورد به طور خودکار به چهره محبوب کشور تبدیل میشود و این چهره باید برای مردم و رسانه ها جذاب باشد.
پرواز او به صورت خلبان خودکار بود
برای به حداقل رساندن خطر مرتبط با خلبانی یک سفینه فضایی، تصمیم گرفته شد که پرواز در حالت کاملاً خودکار انجام شود. فضانورد تنها در صورتی می توانست کنترل را در دست بگیرد که سیستم های خودکار از کار بیفتند. اما هرگز کار به آن مرحله نرسید.
او مبلغ زیادی برای پرواز خود دریافت کرد
برای مدت طولانی، این اطلاعات مخفی نگه داشته می شد، اما اکنون می دانیم: شوروی اولین پرواز یک انسان به فضا را به ارزش 15000 روبل ارزیابی کرد – در آن زمان، معادل 187 حقوق متوسط ماهانه در اتحاد جماهیر شوروی. اما گاگارین فقط پول دریافت نکرد. آنها به او یک آپارتمان چهار اتاقه کاملا مبله، یک ماشین لوکس، یک خانه برای والدینش دادند. آنها کاملاً همه چیز مورد نیاز او را فراهم کردند – از کت و پیراهن گرفته تا ماشین لوکس.
در خانه او مانند یک ستاره راک مورد استقبال قرار گرفت
در 12 آوریل 1961، کل اتحاد جماهیر شوروی همه چیزهای دیگر خود را کنار زد: روز کاری به طور کل تعطیل شد (اتفاقی نادر در اتحاد جماهیر شوروی) و به جشنی در مقیاس ملی تبدیل شد. یوری گاگارین، که قبلا ناشناخته بود، در عرض چند ساعت تبدیل به یک ستاره شد. در اینجا ببینید که چگونه از او در خیابان های اتحاد جماهیر شوروی استقبال شد.
گاگارین بلافاصله به یک تور جهانی در 29 کشور اعزام شد. او با ملکه بریتانیا ناهار خورد، با فیدل کاسترو در باران گرمسیری در کوبا خیس شد و به ملاقات با بازیگر ایتالیایی جینا لولوبریجیدا رفت.
گاگارین در تمام زندگی خود فقط یک زن را دوست داشت
یوری گاگارین در مورد همسرش والنتینا گفت: «من همه چیز را در مورد او دوست داشتم: شخصیت او، قد کوتاهش، چشمان قهوه ای پر از نور، قیطان هایش و بینی کوچک و کمی غبارآلود از کک و مکش.» آنها با هم 11 سال شاد زندگی کردند. حتی زمانی که شهرت جهانی و عشق هزاران زن بر گاگارین فرو ریخت، او به آن دختر متواضع در لباس آبی ساده وفادار ماند. پس از مرگ همسرش، والنتینا هرگز دوباره ازدواج نکرد و هرگز مصاحبه نکرد.
گاگارین دیگر هرگز به فضا نرفت
به دلیل تورهای بی پایان در سراسر جهان، سلامت یوری گاگارین به شدت بدتر شد و وزن او افزایش یافت. این او را آزار می داد: این فضانورد نگران بود که فرماندهی عالی دیگر هیچ برنامه ای برای او نداشته باشد. او در سال 1963 به تمرینات بازگشت، اما همانطور که میترسید، دیگر به فضا فرستاده نشد.
نیکلای کامانین به عنوان رئیس آموزش فضانوردان در کتاب خود “کیهان پنهان” نوشت: «گاگارین امیدوار است که روزی پروازهای فضایی جدیدی انجام دهد. بعید است که هرگز چنین اتفاقی بیفتد. گاگارین برای بشریت آنقدر باارزش است که نمیتواند جان خود را برای یک پرواز فضایی معمولی به خطر بیندازد.»
گاگارین از افسردگی رنج می برد و زیاد مشروب می نوشید
به دلیل ناتوانی در انجام یک پرواز فضایی دیگر، از نظر روحی آسیب دید. افسردگی او را فرا گرفت. اعتیاد به الکل به زودی با آن همراه شد: همه، از بستگان گرفته تا وزیران و مارشالها، میخواستند با گاگارین مشروب بنوشند – تا دوستی، عشق، فضا و هزاران دلیل دیگر.
شایعات بیشتر و بیشتری در مورد رفتار مستی گاگارین منتشر می شود. مشهورترین داستان اعتیاد او به الکل در تفرجگاه دریای سیاه فوروس رخ داد. گاگارین از بالکن هتل خود پرید، استخوان صورتش شکست و یک ماه را در بیمارستان گذراند.
یوری گاگارین در حین تمرینات عادی درگذشت
یوری گاگارین در بهار سال 1968 در کابین یک هواپیمای میگ 15 در طی یک جلسه آموزشی معمولی جان باخت. پس از اینکه گاگارین با صدایی آرام، پایان مأموریت پرواز خود و بازگشت به پایگاه را اعلام کرد، هواپیما وارد چرخش شد و سقوط کرد.
این تحقیقات منجر به 29 هزار سند فوق محرمانه شد، اما هیچ نتیجهگیری درباره شرایط مرگ او، حتی کوتاهترین آن، منتشر نشد. تنها در سال 2011 بر اساس این اسناد، مانور ناگهانی و برخورد با بالون در ارتفاع بالا به عنوان دلایل احتمالی این فاجعه نام برده شد. به هر حال، گاگارین در هواپیما تنها نبود. در مورد مرد دومی که مرده بود اینجا بیشتر بخوانید.
یوری گاگارین سوزانده شد و خاکسترش در دیوار کرملین مسکو دفن شد
در پایان دهه 1960، دولت دین گریز کمونیست راهی برای جلوگیری از تدفین «به سبک مسیحی» اندیشیده بود: بسیاری از افراد مشهور تا آن زمان ن سوزانده شده بودند. این کاری است که آنها با جسد گاگارین انجام دادند. کوزه با خاکستر او در دیوار کرملین مسکو دفن شد، جایی که در آن زمان، قبلاً یک گورستان کامل از کمونیست ها، افراد نظامی و دولتمردان مشهور وجود داشت.
